St. Louis – Stanton: Gateway to the West

Regen, ijskoud, daar zitten we met ons geplande stadsbezoek aan St. Louis. Tijd om rustig aan te doen en voor het eerst te genieten van onze eigen douche – werkelijk, bijna een normale douche! Een relatief krachtige straal, ruime cabine – heel wat anders dan die in onze eigen camper thuis. We raken verwend.

Dan rijden we toch maar de stad in en parkeren de camper pal langs de Mississippi, op een kade die vrij steil naar het water neigt. Maar we moeten er vijf dollar voor betalen dus het zal wel goed zijn.

We starten met de Arch, een immens grote boog (192 m hoog en breed aan de basis) die de negentiende-eeuwse massa-emigratie naar het westen van Amerika symboliseert en memoreert. De Arch is een ontwerp van een Finse architect (Eero Saarinen) en rond 1965 gebouwd. De buitenkant is van roestvrij staal en je kunt erin, maar vandaag niet want er wordt binnen en buiten hevig verbouwd en gerenoveerd.

Het bezoekerscentrum in de kelder is wel open dus onderwerpen we ons aan grimmige beveiliging van (wel vriendelijke) gewapende rangers, poortjes en scans van tassen en jassen. Nou, het winkeltje is leuk, maar de film nogal kinderachtig. Althans de eerste vijf minuten, de rest hebben we niet uitgezeten.

In de kantorenwijk van St. Louis vinden we een hippe en gezonde food store, Culinaria, waar we bij het saladebuffet een lunch bij elkaar scheppen. Het kan best, gezond eten in dit land, als je maar zoekt en geluk hebt. Want oh, het is waar: fast food is overal verkrijgbaar, frisdrank kost bijna niks en veel mensen zijn behoorlijk aan de maat.

We maken een boottochtje over de rivier met de Tom Saywer. De zusterboot heet Becky Thatcher om maar in Mark Twain-sferen te blijven. De andere passagiers spoeden zich direct naar de food counter voor popcorn en tacochips en werpen met malende kaken af en toe een afwezige blik naar buiten. Toegegeven, het is ook koud en winderig. We trotseren het weer en luisteren buiten naar de uitleg van de ranger, die vooral uit getallen bestaat. Er zijn hier best veel bruggen waarover je kunt vertellen wanneer ze gebouwd zijn, hoeveel ze gekost hebben en hoe hoog, breed en lang ze zijn. De Tom Saywer is een oude radervrachtboot die vroeger 24/7 de Mississippi op- en aftufte, en tig keer zijn eigen gewicht kon vervoeren. Nu zijn de ruimen gevuld met water als ballast.

Onderweg naar Stanton doen we even een Walmart aan voor eetboodschappen en werkhandschoenen (absoluut noodzakelijk voor het terugproppen van het elektriciteitssnoer in zijn kastje – de randen zijn vlijmscherp, dus dat scheelt een boel pleisters).

Op de KOA camping Stanton/Meramec worden we hartelijk ontvangen door Dan en Barb die ons een mooie pull thru plaats geven. We rijden de Route 66? Ja, losjes. Barb vertelt over een Fransman die hier ooit overnachtte en op skates de Route 66 afroffelde. Dan geeft ons wat tips. Het kan soms moeilijk zijn om het oude tracé te vinden, zegt hij, omdat de borden vaak gestolen worden als souvenir. En als je dan de weg vraagt bij een benzinestation weten ze vaak niet waar je het over hebt. “Buitenlanders weten meer over ons land dan Amerikanen”, verzucht hij. Er overnachten hier vaak camperwegbrengers, meestal Nederlanders en Duitsers. Hij heeft van een bobo in de toeristenindustrie gehoord waarom de wegbrengacties alleen overseas worden aangeboden: Europeanen leveren de campers netjes en schoon in. “Een Duitser vervangt zelf een lampje en excuseert zich voor zijn brutaliteit, terwijl een Amerikaan de verhuurder belt met de vraag of ze het lampje komen vervangen.”

Het is inmiddels warm en zonnig en we kuieren naar de vuurwerkwinkel vlakbij, omdat we nu toch willen weten hoe dat zit met al die fireworks stores die je overal langs de weg ziet. We krijgen vanuit elke kruisende pick up een groetende zwaai, echt platteland-ish. De store verkoopt vuurwerk in alle soorten en maten, ongelooflijk. De verkoper is heel vriendelijk maar helaas onverstaanbaar. Voor ons dan. We kopen geen vuurwerk maar houden het bij een koud blikje Budweiser en een fles plaatselijke wijn.

Gereden: 67.4 mijl, ca. 108 km

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *