De Eifel in Duitsland: groen, heuvelachtig en lieflijk. Maar schijn bedriegt, want niet ver onder dat vriendelijke landschap bevindt zich woest, onstuimig en gloeiendheet magma. En de vulkanen die afgeplat en indolent de vergezichten markeren, slapen slechts – en dat betekent dus dat ze ook weer wakker kunnen worden.
Ontwakende vulkanen? Op hemelsbreed 130 km vanaf Venlo? Daar willen we meer van weten, en daarom gaan we met graagte in op een uitnodiging van Eifel Tourismus om met de camper een persreisje in de Vulkaneifel te maken.
Mevrouw Uschi Regh van het toerismebureau reserveert voor ons een plekje op de camperwei van Feriendorf Pulvermaar in Gillenfeld, en voor de eerste keer dit camperseizoen gaan we met onze camper op pad voor een midweek camperen.
We rijden in een ruk door naar de Eifel, maar maken een korte fotostop bij het uitzichtpunt bij Schalkenmehren, waar je verschillende Maren vlakbij elkaar kunt bekijken. Maren zijn meertjes, maar geen kratermeertjes. Het zijn de vulkanen zelf. Maar hoe dat zit – dat zullen we morgen allemaal horen.
-
- Onze eerste Maar
De receptie van de camping is dicht als we om half zes arriveren, maar een loslopende vuilnisman wijst ons de Wohnmobilstellplatz, zo’n vijfhonderd meter verderop. En wat voor een camperplaats! Je staat op de rand van een vulkaan (Pulvermaar) met een schitterend weids uitzicht over het Duitse boerenland, echt prachtig.
-
- Uitzicht vanaf de rand van de vulkaan
Er staat een servicepaal (1 euro voor 30 liter water) en een aantal stroompalen waar je muntjes van 50 cent in moet doen. De wc’s en douches (penningen bij de receptie te koop) zijn 400 m verderop, dus dat is wel ver lopen. Een overnachting kost 7 euro. We hebben te weinig muntgeld bij ons, en hebben geen boodschappen kunnen doen omdat 1 mei hier een feestdag is (beetje dom, keer twee) dus nu moeten we wel uit eten, hè vervelend. We pakken de fiets naar het dorp Gillenfeld en zijn de enige gasten in de (rookvrije) eetzaal van restaurant Zur Bubenlay.
-
- Niet echt een volle bak
In de gelagkamer hebben alle Gillenfeldse mannen tussen de 20 en 35 jaar zich verzameld om een lekker rokertje op te steken. Beetje apart, maar het eten is goed en met genoeg munten voor heel veel stroom en water fietsen (en lopen, heuvelop, vulkaanop zelfs in dit geval) we weer terug.
