Over de brug, over de grens

Als we door de buitenwijken van Malmö rijden naar de Öresundbrug, zien we een aantal heel geschikte parkeerterreinen voor een camperovernachting. Bij winkels, parken, sportvelden… we krijgen er oog voor. Andere camperaars hadden dat al, want ze staan werkelijk overal. We bezoeken nog snel een Lidl, want de vegetarische gehaktballetjes van gisteren vragen om een herhaling.

De automatische tolkassa bij de Öresundbrug schat onze camper 20 cm kleiner in dan hij is, dus voor een iets te lage tariefklasse (toch nog 55 euro) mogen we de brug over. Op deze brug wordt in de eerste aflevering van de de detectiveserie The Bridge een lijk gevonden, of liever gezegd de helften van twee lijken, ieder op een andere kant van de grens. We filosoferen wat over de opnames, en hoe de brug dan afgezet was, en dan zijn we de grens al over en rijden we over het kunstmatige eiland waar duizenden meeuwen heel blij mee zijn, gezien hun aanwezigheid. Nog even de tunnel door, en dan zijn we in Kopenhagen.

Kopenhagen ziet er leuk uit, hier komen we vast ooit nog terug. Maar nu gaan we door. We hebben een uitgebreid programma gekregen van Visit Denmark, het Deense toerismebureau, en hoewel het morgen pas officieel van start gaat, pakken we vandaag al onze eerste bezienswaardigheid: Stevns Klint. Dat is geen naam van een kunstenaar, maar van een reeks kliffen aan de oostkust van Seeland. Klint = kliffen. We rijden via Store Heddinge, waar we Deense kronen pinnen, naar Højerup. De parkeerplaats kost 40 kronen, maar dan heb je ook wat: een restaurant (als je daar eet, hoef je overigens geen parkeergeld te betalen), een kerkje, verrekijkers, een trap naar het kiezelstrand en een geologisch museum. Maar dat laatste is jammer genoeg dicht, want het is maandag.

Stevns Klint staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De kliffen hebben een hoogte van 40 m en showen sporen van de meteorietinslag van 66 miljoen geleden, de inslag die het uitsterven van de dinosaurussen veroorzaakte. Tussen de laag gele kalksteen en witte krijtsteen is een dun grijzig laagje te zien van 5 tot 10 cm, ‘fish clay’ in het Engels. Deze fish clay is een directe link naar de meteorietinslag, en Stevns Klint is de beste plaats in de wereld om deze laag te bestuderen.

Je kunt de kliffen van bovenaf zien, vanuit het kerkje en met verrekijkers, maar je kunt ook een metalen trap afdalen en van onderaf de fish clay bekijken. Bovendien kun je fossielen zoeken op het kiezelstrand. De trap is lang en steil, je moet geen hoogtevrees hebben. En als je beneden over de rotsen wil klauteren moet je stevige schoenen dragen.

Het is gezellig druk boven en beneden en we horen verschillende talen: Duits, Vlaams, Nederlands, iets oosters, maar vooral Deens. Dat toch weer anders klinkt dan Zweeds, een andere melodie.

De camping van vannacht, Vemmeltofte Strand Camping in de gemeente Faxe, is niet zo ver meer, en we kunnen bijtijds inchecken. De camping hoort bij het Vemmetofte-klooster, vroeger een klooster voor adellijke jongedames, tegenwoordig een landgoed dat in stichtingvorm allerlei tradities in stand houdt en retraitemogelijkheden biedt, onder andere voor echtparen die aan een nieuw hoofdstuk in hun leven willen beginnen. Oké. We servicen de camper, installeren ons en verkennen de omgeving – het strand is op loopafstand – en gebruiken een avondmaal met verse frietjes van de camping en wat vezels en vitaminen van onszelf. Het is een ruime, rustige camping, goed sanitair, geen loerders en veel kinderen die zich uitstekend vermaken. Alleen de internetverbinding is wat gebrekkig, zowel roaming als wifi. En dat is jammer.

Vandaag gereden: 151 km