De laatste veerboot van deze reis

Op weg naar de grens Denemarken-Duitsland passeren we een Rema 1000, een supermarkt die ook artikelen van Slot Gram verkoopt. Een paar dagen geleden waren we niet in de stemming, maar nu wel en we kopen wat ecomeel om thuis Deens brood te bakken. Helemaal in koopmodus rijden we door naar Bredebro, waar schoenenfabrikant Ecco zowel zijn hoofdkantoor als een outletwinkel heeft.

Alle Denen die we hebben ontmoet dragen makkelijke schoenen, we hebben letterlijk niemand met hakken gezien. Dus om in Deense sferen te blijven besluiten we een Eccokijkje te nemen; Gerda vertelde gisteren dat Ecco aan het verhippen is, dus wie weet. Martijn vindt comfortabele sneakers voor de helft van de prijs, maar voor mij zijn er geen leuke sandalen weggelegd. Toch allemaal een beetje te eh… Ecco. Er is ook een Lego-outlet. Die erg hebberig maakt. Maar we zijn sterk en kopen niets.

Vlak na de grens in Suderlugum is een Lidl waarvan de parkeerplaats vol staat met DK-auto’s. Wij schuiven aan en doen met een gevoel van bevrijding wat boodschappen, het Duitse prijspeil is toch een stuk aangenamer dan het Scandinavische.

Veerboten? We kunnen er geen genoeg van krijgen en zetten koers naar het veer over de Elbe van Gluckstadt naar Wischhafen. Zo mijden we mooi de verkeersdrukte rond Hamburg. Het vaart volgens de dienstregeling ieder half uur, en bij drukte worden er meer overtochten georganiseerd. Maar wat een pech, de drukte is enorm en de wachttijd loopt op tot meer dan vijf kwartier.

Een motorrijder met een walkietalkie rijdt voortdurend langs de rij om personenauto’s en motoren eruit te pikken, die mogen vast het veer op. De rij dikt in tot louter vrachtwagens en campers. Heeft natuurlijk te maken met de capaciteit van de extra boten, maar maakt wel een beetje moedeloos. Maar uiteindelijk zijn wij ook aan de beurt en rijden aan boord. De overtocht duurt ongeveer 25 minuten, omdat de boot zigzag om zandbanken heen moet.

We rijden nog een stukje door en besluiten te overnachten in Bad Bederkesa, op een grote mix-parking zonder faciliteiten, maar wel verhard en gratis. We eten een hapje bij Dieckmann’s Schlemmer CaRe (lekker tapbier en een huisgemaakte Duitse schnitzel).

Eigenaar en kok Peter vertelt dat afgelopen weekend het veer helemaal een ramp was, wachttijden tot vier uur. Kwam door een festival, Wacken, in de buurt. En nou hij het zegt, ik heb een aantal ruige mannen met Wacken-t-shirts gezien. Was zeker nog een feeststaartje. We lopen met een omweggetje naar de camper, langs het Elbe-Weserkanaal en door het kuurpark. Martijn wil nog een kijkje nemen bij de burcht, maar ik niet. Ik ben uitgekeken. Geen toeristische info meer voor mij.

De volgende dag is vooral kilometers maken. Er is sprake van een eierschandaal in Nederland (er zitten sporen van het insecticide fipronil in), dus we doen een Duitse Aldi aan voor enkele doosjes Duitse eieren. En dan op naar huis, waar de wasmachine gretig op ons wacht.

1 augustus gereden: 293 km
2 augustus gereden: 388 km