Bitte folgen, follow me

Al jaren vroegen we ons af: is onze camper als-ie helemaal vol beladen is, eigenlijk niet te zwaar? Maar ja, zoals dat dan gaat, je zoekt op internet naar weegbruggen, die blijken bij ons in de buurt zeer dun gezaaid, en dan laat je het weer zitten tot de volgende keer dat je een rampverhaal hoort over camperaars die in de problemen komen door overgewicht. We moeten toch echt eens… denk je dan. Enfin, we wisten het niet, maar nu wel!

Na onze Duitsland-trip proberen we in Zwitserland het Duitse bier weer uit ons systeem te krijgen met wat fikse wandelingen en een overdosis gezonde lucht.

Wanneer we uitgerust en gelouterd weer naar huis rijden, zien we onderweg op de A51, net voorbij Zürich, een politieauto op de uitkijk staan op een verhoogde parkeerplaats langs de snelweg. “Die zoekt een prooi”, lachen we naar elkaar. Martijn kijkt in zijn spiegel en mompelt: “Hij heeft er blijkbaar eentje gezien, hij voegt in.” We hebben nog niks in de gaten, ook niet als hij voor ons gaat rijden. Een Fiatje passeert ons en gaat tussen ons en de politieauto in rijden. Na een aantal kilometer vertraagt de politiewagen en het Fiatje en wij gaan naar de linkerbaan om hem te passeren. De Fiat rijdt door, maar zodra wij in de buurt komen versnelt de politieauto en voegen we maar weer in. Nu beginnen we toch een beetje ongerust te worden en ja hoor, de volglichten gaan aan: BITTE FOLGEN, FOLLOW ME. 

Doen we iets fout? We rijden niet te hard, alle luiken en klepjes zitten dicht, de lichten zijn aan (dat is verplicht in Zwitserland) en dat we een doosje wijn achterin hebben staan is iets voor de douane, niet de politie. Oeps, gewicht! Ze gaan ons wegen! Naarstig ga ik zitten rekenen: de camper is 2850 kg en mag maximaal 3500 kg wegen, we hebben een dakairco, een luifel (hoe zwaar zijn die dingen?), twee fietsen en campingmeubilair achterin, zojuist diesel én water getankt, inventaris, dat doosje wijn, nog wat Duitse biertjes, boeken (waarom gebruiken we de e-readers niet wat vaker?), heel veel leuke boodschappen en dan wijzelf nog… terwijl ik behoorlijk gespannen ben, ziet Martijn het als een avontuur. We redden het vast wel, denkt hij optimistisch. Ik twijfel.

We volgen de politieauto van de snelweg af, rechtsaf, rotonde, rechtsaf, linksaf en dan een hek door en ja hoor, een weegbrug. De agenten, een man en een vrouw, zijn inmiddels uitgestapt en gebaren ons op de weegbrug te gaan staan. De teller staat duidelijk in het zicht en loopt snel omhoog, om dan – pfffooeeee –  bij 3330 kg te blijven steken. Dat is een hele opluchting want de Zwitserse politie is streng en kent marges noch genade. Maar nu we aan de goede kant van de 3500 kg zitten krijgen we weer praatjes en opgewekt overhandigen we de autopapieren, want de agenten willen zelf even nakijken wat het maximum toelaatbare gewicht van de camper is.

Ze zijn aangenaam verrast dat we Duits spreken en de sfeer is werkelijk gemoedelijk te noemen. Later zoeken we uit waar we aan ontsnapt zijn: tot 100 kg overgewicht (en zoals gezegd: géén marge) bedraagt de boete 100 Zwitserse Frank (ca. 90 euro) en boven de 100 kg tot 5% van het toegelaten gewicht 250 Frank. Bij hogere overschrijdingen beslist de officier van justitie. Overigens mag je pas weer verder rijden nadat je het gewicht hebt verminderd tot het maximaal toelaatbare.

Omdat we er toch zijn, meten we meteen maar even het gewicht op de voor- en de achteras. Ook dat is in orde en met een voldaan-braafste-jongetje-van-de-klasgevoel gaan we verder op huis aan.

Voor wie wil weten welke boetes de politie in Zwitserland nog meer hanteert, hebben we aan de Kantonspolizei Zürich gevraagd of er een overzicht bestaat. Dat is zo, hier-is-het. 

We overnachten op een mooie gratis camperplaats in het Duitse plaatsje Lottstetten, met een Lidl, DM en leuke restaurantjes op loopafstand. Lottstetten ligt in een stukje Duitsland dat zich als een soort schiereilandje Zwitserland in wurmt. De parkeerplaats van de Lidl staat helemaal vol met auto’s van Zwitsers die graag profiteren van het Duitse prijspeil. Vaste vraag van de kassamedewerker: wilt u een btw-aftrekformulier voor de douane?

De volgende dag rijden we weer even een stukje door Zwitserland en dan via het schitterende Schwarzwald richting Saarland. We bezoeken snel de grootste koekoeksklok ter wereld in Triberg.

In Mettlach aan de rivier de Saar belanden we op de camperplek bij de Mettlacher Abtei-Braü (nog één keer om het af te leren). Mettlach is de thuisbasis van Villeroy & Boch, dat niet alleen tafel- en badkamerporselein produceert, maar zich ook lifestylemaker noemt. We zijn te laat voor het museum, maar kunnen nog wel terecht in de vele outletwinkeltjes in het compacte centrum (op loopafstand). We zijn niet de enigen, een riviercruiseschip heeft net al haar gretige passagiers gelost die zelfs in het kerstwinkeltje enthousiast lopen te grasduinen.

Ons laatste avondmaal gebruiken we in het Abtei-Braü restaurant vlak naast de camperplaats  en we laten ons het eigen gebrouwen bier goed smaken: hoppig, niet gefilterd én met behoud van vitamines en onmisbare sporenelementen. Wat wil je nog meer.

3 gedachten over “Bitte folgen, follow me

  1. Zal wel spannend geweest zijn. Tegenvaller voor de politie.Ik ben net naar meer van Lausanne geweest,1ste en laatste keer Zwitserland voor mij. Prachtig landschap, maar ik voelde me als een kip die geplukt werd. Geen parking voor campers te zien, dus Google maps even geopend. 3€ per Mb.
    Dan maar terug Frankrijk,waar de gsm plots verbinding maakt met Zwitserse mast,na 3minuten reeds 46 €data verbruikt! 42€ betaald voor wegenvignet. Totaal:88€ voor 1 uurtje Zwitserland, zonder iets gedaan te hebben. De rest van de vakantie aan het meer van Aix les bains doorgebracht in Frankrijk. Rustiger,betaalbaarder en zeer mooi.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *