Vrolijke en dodelijke vogels

Tijdens het wachten op de Mercedes-monteur die onze lekke band komt fixen, wandelen we om de beurt even naar de kust – de camping ligt fantastisch en de zee is prachtig, ook al werkt het weer niet mee. Iets na tienen krijgen we een telefoontje van Maui in Melbourne: is alles naar tevredenheid opgelost? Maar nee, er is niets gebeurd. Dan komt Mercedes wel om zes uur, stelt Melbourne voor. Na enig tegensputteren van onze kant verzint Melbourne een alternatieve oplossing: we rijden zelf naar een garage in het nabijgelegen Smithfield waar de band zal worden gerepareerd. Onderweg pompen we waar nodig de band op bij benzinestations.

Deze garage weet gelukkig van wanten en uiteindelijk starten we onze rit richting Mission Beach om 12.30 uur.

Langs de weg naar Mission Beach staan veel waarschuwingsborden voor kasuarissen (cassowaries), grote loopvogels die zomaar de weg op kunnen wandelen.

En dat dat daadwerkelijk gebeurt, vertelt de eigenares van Bali Hai Beachfront Holiday Park in Wongaling Beach, iets ten zuiden van Mission Beach. “Ze zijn niet zo slim, qua verkeer”, waarschuwt ze. Ze drentelen de weg op en zijn niet kien genoeg om auto’s te ontwijken. Auto’s moeten maar voor hen stoppen en om ze heen rijden, lijken ze te denken. De bewoners van deze streek zijn erg op de grote vogels gesteld en rijden voorzichtig. En hoewel het verboden is, zijn er genoeg mensen die ze voeren, omdat het zo leuk is als ze in je achtertuin lopen.

Dat ze gevaarlijk kunnen zijn omdat ze met hun grote klauwpoten mensen kunnen doden, speelt blijkbaar geen grote rol. Australiërs zijn wel gewend aan potentieel dodelijke dieren. En de grote vogels (ze wegen tot 60 kilo) zijn van zichzelf niet bijzonder agressief.

Het is al laat dus meer dan een wandelingetje over de camping en het strand aan de overkant van de weg zit er niet in. Maar dat wandelingetje is spectaculair genoeg, want deze camping is schitterend gelegen.

We horen een hels kabaal, een beetje aapachtig. “Dat zijn kookaburra’s!” zegt Martijn enthousiast, en we gaan onze oren achterna. En ja hoor, daar zitten de lachvogels, gewoon op onze eigen camping.

Vrolijke kookaburra’s op de camping

Ondanks het grauwe weer is het behoorlijk warm, maar we durven niet in zee te pootjebaden. Als je het over gevaarlijke dieren hebt: hier zijn stingers: steekbeesten als kwallen, valse slakjes en pijlstaartroggen. Allemaal potentieel dodelijk, maar in ieder geval op zijn minst pijnlijk. Overal langs strandopgangen staan openbare flessen azijn als eerste hulp. Vanaf mei is het stingerseizoen enigszins over, de kwallen zijn dan weg, wordt de zee weer blauw en gaan de mensen er weer in.

Vandaag gereden: 168,2 km

4 gedachten over “Vrolijke en dodelijke vogels

  1. Wat jammer dat je nu het dichtbije strand met zee moet mijden vanwege gevaarlijke dieren, maar spannend is dat wel omdat de vroegere natuur er nog is. En dat is waarom Australie op de vlieghavens zo nauwkeurig is met invoer.
    Leuke foto’s van het in- en exterieur van de camper. Toestand overigens met de lekke band en de verhuurder.
    Wat een verschil: de dodelijke vogels en de lachvogels, als artiest zou je er een prachtig verhaal of gedicht over kunnen maken.
    De foto’s zijn heel helder en duidelijk.
    Marijke

    • Het is inderdaad een land van contrasten, maar dat geldt eigenlijk voor elk land, denk ik. Het leuke vind ik dat de Australiërs zelf zo gretig genieten van de natuur, overal wordt gekampeerd en gepicknickt, er zijn ook veel voorzieningen voor. De enge beesten moeten ze daarbij dan maar voor lief nemen. Ze zijn overigens even opgewonden als wij als ze een bijzonder dier zien, alleen hebben ze soms een andere perceptie van bijzonder dan wij.

Laat een antwoord achter aan marijke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *