Brother with a view

Op advies van Shirley gaan we eerst naar de “ongelooflijk mooie lookout” vlakbij Laurieton, de North Brother Lookout in Dooragan National Park. Ze heeft niet overdreven, hij is spectaculair. Dat deze heuvel ‘North Brother’ heet hebben we te danken aan de onnavolgbare naamgeef-skills van Captain Cook. Hij zeilde op 12 mei 1770 langs deze kust en zag drie opmerkelijk hoge heuvels. Omdat ze vlak naast elkaar lagen en ook wat op elkaar leken bedacht hij: we noemen ze The Three Brothers! Hoe komt-ie erop.

Er staat een ANZAC-monument uit 2015 bij het uitzichtpunt, dat daar is neergezet ter gelegenheid van de 100e gedenkdag van de landing op Gallipoli in WOI. Er is juist voor deze plek gekozen omdat het als hoogste punt langs de kust uitzicht biedt op het gebied waar de soldaten uit deze streek vandaan kwamen. Ook al zijn ze in Europa omgekomen, misschien dat nog iets van hun geest hier is.

We pakken de A1 richting zuiden die bijzonder druk is met terugkerend vakantieverkeer. Shirley had ons al gewaarschuwd; eigenlijk moesten we nog een nacht blijven, vond ze. Voor ons als Europeanen valt de hoeveelheid verkeer wel mee, maar de highway, waar je 110 mag rijden, heeft hier veel gelijkvloerse voorrangskruisingen zonder invoegstroken. Automobilisten staan eindeloos te wachten – blijkbaar is het normaal gesproken zo rustig dat je de snelweg op kan zonder invoegstrook.

In Maitland hebben we gereserveerd bij Coachstop Caravanpark, een camping binnen de bebouwing van de stad. De meeste gasten zijn vaste bewoners: zitten we nou op een onvervalst trailerpark? Op de heren-wc is het wc-papier met hangsloten beveiligd.

Trots van de camping: we staan op een van de twee pull through pitches

We worden vriendelijk en kordaat ontvangen door Carrie, die als moeder van zes (“Ik had er zes onder de zeven, en altijd gewerkt!”) wel weet wat organiseren is, ook al heeft ze samen met haar man het park pas sinds een maand overgenomen van de vorige eigenaars. Gaat dat goed met de vaste gasten?, vragen we. Ja hoor, er zijn wel een paar know-it-alls, maar die kan ze wel aan. Ze kan iedereen aan.

We lopen over de voetgangersbrug naar het centrum van Maitland, dat een nogal deprimerende indruk maakt. Maar misschien is dat vanwege Paasmaandag, en alles dicht is? Als je goed kijkt zie je wel winkels, horeca en culturele instellingen als een art school, een theater en een museum, dus wie weet is het normaal gesproken iets levendiger.

Maitland met Pasen. Dit is óók Australië

De loopbrug over het spoor geeft ons als we weer teruglopen uitzicht op een goederentrein van 200 steenkoolwagens lang. Tweehonderd! Het is niet zo gek dat we deze trein zien, want het nabijgelegen Newcastle is de grootste kolen exporterende haven in de wereld. Australië exporteert honderden miljoenen ton steenkool per jaar, vooral naar Azië. Doordat de steenkool via dagbouw gewonnen wordt, ontstaan er kilometers grote gaten in het landschap. Australië is dan wel groot, maar de druk op natuur, milieu en – heel praktisch – landbouwgrond is aanzienlijk en er is veel controverse omtrent de kolenwinning.

Kolentrein

Vandaag gereden: 266 km

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *