Naar de Three Sisters in de Blue Mountains

De kolentreinen maken de hele nacht indrukwekkende herrie, maar aangezien we nooit last hebben van treinen (zeggen we bezwerend tegen elkaar als we weer eens geschrokken rechtop in bed zitten) slapen we prima.

We drinken een kopje koffie bij Robert en Margaret in Newcastle. Zij zijn familie van familie – waarschijnlijk hebben de meeste Nederlanders wel kennissen, vrienden of familie in eerste of zoveelste graad in Australië – en aangezien we wederzijds zo nu en dan over elkaar horen is het leuk om elkaar eens in het echt te zien. Ze wonen in een bijzonder huis, vertellen ze. Het is oud (uit 1939), het heeft een dubbelsteens muur, en de slaapkamers zijn boven. Op onze niet-begrijpende blikken lachen ze: het is Europees! De eerste bewoner heeft een Europees huis laten bouwen! Maar dat ze geen veranda hebben vinden ze wel jammer.

Na een lange rit arriveren we in het plaatsje Katoomba in de Blue Mountains. We blijven twee nachten in Katoomba Falls Tourist Park, waar de receptioniste haar nieuwe gasten geroutineerd wijst op de verschillende must see uitzichtpunten in de bergen. Dat gaan we morgen doen. Maar ook vandaag kunnen we er nog op uit: vanaf de camper is het een half uurtje lopen naar het Echo Point waarvandaan je een mooi uitzicht hebt op de Three Sisters, dus we haasten ons om voor zonsondergang op dat Echo Point te zijn. Lukt niet, de zon gaat dan ook al onder om 17.26 uur, maar ook in de schemering zijn de gezusters nog indrukwekkend. In de Jamison Valley vliegen honderden witte kaketoes die vanuit de verte enorme herrie maken. (Ook op de camping zijn kaketoes, waar we wel van mogen genieten, maar die we verder verplicht moeten negeren.)

Omdat we hier nu toch zijn eten we een hapje in de NSW-bar bij het Echo Point. De biertjes zijn lekker, maar het eten is waardeloos. Terug in de camper nemen we als troost en compensatie ieder een bord vol fruit. En oké, ook een toostje met kaas.

Vandaag gereden: 261 km