Camper inleveren in Sydney

We staan al voor zeven uur op, want vandaag moet de camper ingeleverd en dat is een hoop werk vooraf. Het komt natuurlijk simpelweg neer op inpakken en schoonmaken. Maar dat duurt… Gelukkig kunnen we zonder probleem (‘no worries’) een uurtje langer op de camping blijven, normaal gesproken moet je om tien uur toch wel uitchecken.

We pakken onze koffers, maar in die 26 dagen hebben we een heel huishouden opgebouwd, dus alle etenswaren en schoonmaakartikelen doen we in aparte tassen, en de inhoud van de koelkast kan in een als praktisch souvenir aangeschafte Coles-koeltas. We hebben in Sydney een Airbnb gehuurd, en daar zullen we ons huishouden voortzetten, is het plan.

We laten de gasfles bijvullen bij een benzinestation en sluiten hem niet aan, zodat we niet per ongeluk gas kunnen gebruiken. De wc-cassette is helemaal gespoeld en de vuilwatertank is zo leeg als mogelijk. Helemaal leeg zal niet lukken: de uitlaat zit aan de zijkant en je kunt de camper nou eenmaal niet op zijn kant houden. Voordeel van deze plek: je kunt er goed bij. Nadeel: het grijze water stinkt altijd een beetje.

De afgelopen dagen heeft Maui ons bestookt met mailtjes met het aanbod om voor 265 dollar een zorgeloze drop off te kopen: Maui zou dan zorgdragen voor een volle dieseltank, een volle gasfles, het lozen van grijs water en het legen en reinigen van de wc-cassette. 265 dollar. Nou, dat is snel verdiend als je het zelf doet. De gasfles kost ons 17 dollar en het vullen van de dieseltank 80 dollar.

We programmeren de routeplanners allebei, zowel de tablet van Maui als Google Maps op de telefoon, op ’tolwegen vermijden’, want we schrokken toch wel van het bedrag dat ons ritje naar de Blue Mountains heeft gekost (36 dollar voor ca. 25 km, bijna een euro per km dus). Het is heel handig dat de tol aan je creditcard zit gekoppeld, maar je ziet pas achteraf wat je hebt uitgegeven (tenzij je je erin verdiept natuurlijk, hadden we laten zitten).

De niet-tolwegen door de agglomeratie van Sydney zijn uitstekend, de routeplanners zijn het eens en we komen vlot bij Maui aan. Het bedrijf is vlakbij het vliegveld gesitueerd, heel praktisch natuurlijk, maar daar hoeven we pas over vijf dagen naartoe.

We parkeren op het terrein en zeggen zachtjes: “Nou bedankt hè.” We geven de gebreken door (de haperende warmwatervoorziening en de openspringende laden) en organiseren ons vervoer naar Bondi.

Er is sprake van een shuttlebus die ons weg kan brengen, maar die is nu onderweg, niemand weet wanneer hij terugkomt en de kosten zijn ook onduidelijk – gratis is hij in ieder geval niet. We besluiten dan maar een Uber te bestellen, dan weet je waar je aan toe bent.

Na een geanimeerde rit – Uber-chauffeurs hebben vaak een Verhaal – worden we pal voor de ingang van onze Airbnb afgezet. Het is een kleine studio in de wijk Bondi, zo’n 200 m van het strand en ook vlakbij het appartement waar zoon Maarten een kamer huurt.

Samen met Maarten bekijken we het wereldberoemde strand, de mensen en de wijk vol horeca, surfwinkels, modezaken, nagelsalons en sportscholen. Het percentage mooie jonge mensen is bovengemiddeld, maar ik mag ze niet zomaar onbeschaamd fotograferen van Maarten. Hm. We zullen zien.

Maarten is stagiair op het Nederlandse Consulaat en hij heeft vanavond een receptie op de residentie met Guus Meeuwis en band, die hier morgen een Koningsdagconcert geven.

We doen boodschappen in de kleine grote-stads-Woolworth, maar besluiten toch maar uit eten te gaan. Zo’n klein kookplaatje versus zo veel horeca – horeca wint.

Vandaag gereden: 65 km
Totaal gereden: 3650 km