Blingbling in het kasteel

Hoog op Castle Rock torent Edinburgh Castle al meer dan 900 jaar boven de stad uit. Het kasteel is een must see als je in Edinburgh bent, en we hebben dan ook ruim van tevoren onze tickets besteld. Er wordt gebruik gemaakt van tijdsloten zodat de bezoekersaantallen onder controle kunnen worden gehouden. Zou je denken. Het is erg druk en de rijen voor de security zijn lang.

Edinburgh Castle is een enorm complex dat in de loop der eeuwen veel verbouwingen en veranderingen heeft meegemaakt; je hebt je plattegrond echt nodig om je te oriënteren.

Een medewerker stuurt ons naar de kroonjuwelen: “Doe het nu maar, straks staan er 2000 mensen in de rij.” En dat is geen grapje.

We worden langs de kroon, scepter en zwaard geleid die gebruikt zijn bij de kroning van Queen Mary in 1543. Fotograferen is verboden en daar wordt zeer streng op toegezien. We zien een paar vitrines met uitbundige blingbling: veel edelstenen, parels en goud, maar het gaat allemaal zo snel dat het niet goed beklijft. Je kunt niet een paar minuten staan staren, want de rij duwt je voort.

We dwalen rond in het complex, genieten van het uitzicht en nemen een kijkje in de kamer waar James I geboren is (die ook James VI was, ingewikkeld, lang verhaal. De Schotse vaderlandse geschiedenis is bijzonder gecompliceerd voor een buitenstaander. Er waren in ieder geval veel conflicten met de Engelsen). We kunnen nauwelijks geloven dat hier een toekomstige koning ter wereld is gekomen, want het is een piepklein hokje. Geen enkele koningin, Mary in dit geval, wil bevallen in een ruimte waar geen ruimte is voor iemand om je te helpen. Zeker niet in een complex waar genoeg grotere kamers zijn.  

We hebben nog een lange rit voor de boeg (dat is het nadeel van een strak programma) dus we moeten helaas Edinburgh verlaten. Maar we komen terug, ooit!

Ik laat me nog wat anti-Brexit flyers in de hand drukken door ongeruste Schotten – ze willen helemaal niet weg uit de EU, zeggen ze. De meerderheid van de burgers in Schotland wil dat niet. “Maar de paar mensen in Londen die wél voor de Brexit zijn, zijn helaas mensen met veel macht.”

We pikken de camper weer op bij de camping waar hij op het parkeerterrein mocht blijven staan, en starten de reis naar de Schotse Hooglanden.

Schotse Hooglanden

We stoppen in Pitlochry, een drukbezocht toeristisch plaatsje waar het bedrijf Heathergems gevestigd is. Hier worden sieraden gemaakt van heidehout. Vlak na de Tweede Wereldoorlog was er een tekort aan hout, en een slimme geest bedacht: dan gebruiken we toch heidetwijgjes in plaats van bomen om vloeren te maken. Hij ontwikkelde een procedé om het hout te verven en samen te persen en inderdaad: het werden prachtige vloeren. Maar wel een beetje duur, want heideplantjes zijn nou eenmaal niet zo groot. Vandaar dat ze overstapten op kleinere producten: sieraden en snuisterijen. In een filmpje wordt het productieproces uitgelegd en er zit deze zaterdagmiddag zelfs een dame sieraden te assembleren. We vinden het mooi, kopen een kettinkje in de winkel en volgen daarmee hun pay off: ‘Take home your very own piece of Schotland.’

De rit gaat goed, de A9 is beter dan de coastal road in het zuidwesten; glad asfalt, geen kuilen. We komen in de weidse hooglanden met heuvels, heide, bossen, vergezichten, meren, koeien en schapen.

We zien sowieso veel schapen in Schotland: witte schapen, zwarte schapen, donkerbruine schapen, lichtbruine schapen, gevlekte schapen, grijze schapen, oranje (-ish) schapen, zwartkopschapen met witte poten, zwartkopschapen met zwarte poten, schapen zonder hoorns, schapen met hoorns. Geen wonder dat de wolindustrie hier zo groot is.

We blijven twee nachten op dezelfde camping, Glenmore Campsite aan de oever van Loch Morlich, vlakbij Aviemore in het Cairngorms National Park. Dit is een camping voor de wat ruigere hikers en watersporters. De kortste weg naar het sanitairgebouwtje is dwars door een beekje, voor het bruggetje moet je iets verder lopen. Het is verbazend hoeveel mensen de beekroute nemen.

We drinken wat in de Pine Marten Bar bij de ingang van de camping, waar we de wifi kunnen gebruiken. Het bereik op de camping hapert nogal.

Vandaag gereden: 229 km

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *