Elke dag een belevenis!
We genieten van net geplukte frambozen en vers gebakken madeleines. Een doosje Riesling schuiven we in de garage. We rijden in een paardenkoets, en varen over de Doubs, en onderweg worden we culinair verwend. En als toetje is er een heerlijk geitenkaasje, maar dan moeten eerst de geiten gemolken zijn. O ja, en we zijn met de camper onderweg. En we kunnen ons al die uitspattingen gemakkelijk veroorloven, want voor de overnachtingen betalen we helemaal niets.
In maart 2017 verschijnt voor de 25e keer de gids van France Passion met 2000 adressen waar campers gedurende een etmaal gratis mogen verblijven. Met het kopen van de gids (€ 29) heeft de camperaar eigenlijk een uitnodiging op zak om op bezoek te gaan bij ‘gastfamilies’ die zich bij France Passion hebben aangemeld. Die gastheren of gastvrouwen zijn landbouwers, veehouders, wijnbouwers, restaurateurs of producenten van ambachtelijke producten. Bij de gids is een sticker gevoegd, die op de voorruit van de camper bevestigd moet worden. In de gids wordt de gebruiker op het hart gedrukt zich aan de ‘gouden regels’ te houden, zoals dat je je gastheer moet laten weten dat je bent aangekomen “zoals u dat ook bij vrienden doet”. En nog een belangrijke regel: toon belangstelling voor de producten van de gastbedrijven. Maar een echte koopverplichting is er niet.
France Passion is overal in Frankrijk te vinden, met een wat hogere concentratie in de bekende wijngebieden. Van de 1850 gastgevers zijn er 800 wijnbouwers, 850 andere boeren en 350 ambachtelijke producenten of restaurants. In de gids staat aangegeven om wat voor type bedrijf het gaat. Men gaat uit van het zelfvoorzienende vermogen van campers: stroom en water worden doorgaans niet aangeboden, ook het lozen van de WC-cassette of het grijze water kan vaak niet. Meestal is er ruimte voor maar enkele campers. Soms geldt er een uiterste aankomsttijd, of zijn campers even niet welkom (bijvoorbeeld in een drukke periode als de druivenpluk).
Framboosjes
Op het platteland van het Noord-Franse departement Ardennes zetten we op goed geluk de camper neer op een grasveld langs de weg. Volgens de coördinaten die in de gids zijn opgenomen, staan we hier goed: de Framboiseraie in Poilcourt Sydney. Het huis aan de overkant van de straat ziet er verlaten uit, en een framboos is nergens te bekennen. De volgende ochtend bij het krieken van de dag blijkt het huis echter tot leven te komen en verschijnt er een tiental mensen die met piepende karretjes op pad zijn naar het door ons nog niet ontdekte frambozenwoud. Uitnodigend staan nu de deuren open en mogen we van Madame Macquart proeven van de dertig soorten marmelade die ze maakt in een koperen ketel. Maar het lekkerst zijn toch wel de net geplukte framboosjes.
Madeleines in Commercy
Commercy in Lotharingen is de bakermat voor de madeleines (kleine cakejes). Volgens een legende was Madeleine een boerin in de 18e eeuw, die toen zij onverwacht bezoek kreeg van Stanislaus Leszczynsky (hertog van Lotharingen) snel wat lekkers wilde maken met de ingrediënten die zij op dat moment in huis had. La Boîte à Madeleines van de familie Zins, even buiten het centrum, ziet er een beetje uit als een fastfood-restaurant, maar de familie bakt hier al drie generaties lang madeleines met een breed palet aan smaken. Campers mogen op het parkeerterrein overnachten, en het is kennelijk een hele attractie want het maximum aantal van vijf wordt ’s avonds ruimschoots overschreden. Camperaars overleggen in harmonie met elkaar wie ’s ochtends het eerste wil vertrekken, zodat de vroege vogels niet klemgezet worden. Bij het ontwaken dringen de heerlijke geuren van de versgebakken madeleines verleidelijk de camper binnen.
Geiten
Op enkele kilometers van de Zwitserse grens ligt het kleine dorp Indevillers (departement Doubs), en een smalle weg van twee kilometer voert naar de Chevrerie de l’Eldorado, op 900 meter hoogte gelegen. Er is plaats voor één camper, en wij zijn de eerste, dus hebben we de weg niet voor niets gereden. Het is melktijd voor de geiten, en boerin Françoise Sandoz nodigt ons direct uit om dat ritueel mee te maken.
Het is fascinerend hoe de dieren samendrommen voor de helling naar het melkhok, waar bij toerbeurt acht geiten naar binnen mogen (de brutaalste eerst) om gemolken te worden, gemiddeld twee liter per geit. Na het melken start meteen de kaasproductie. Maar dan wordt de stilte doorbroken door het geluid van een naderende Ducato, het zijn camperaars die net als wij deze plaats uit de France Passion gids hebben geselecteerd. Maar ja, dat gaat zo maar niet, zegt de boerin. Want wij staan er al, en in de gids is aangeven dat er plaats is voor één camper. Dus alleen als wíj het goed vinden, want “u komt toch voor uw rust”… Nee, we vinden het echt geen probleem. En we kopen graag een mooi stuk kaas.
Doubs
Een heel ander aanbod doet Pascal Viennet in Villers Le Lac, ook in het departement Doubs. Bij zijn Calèches du Saut du Bois kan de camper gratis staan, en wie wil kan eten in het restaurant. Maar Pascal biedt ook uitstapjes aan in een door paarden voortgetrokken wagen, te combineren met een boottochtje over de rivier de Doubs tot aan de bekende waterval (Le Saut de Doubs). Naar wens te completeren met een culinair arrangement.
Wijn
De laatste France Passion die we bezoeken moet toch wel een wijnbouwer zijn. De familie Bannwarth heeft een wijndomein aan de rand van het historische centrum van Eguisheim (Elzas). Ze staan al sinds 1998 in de gids, maar de overnachtingsplek is inmiddels ook in andere overzichten terecht gekomen, zoals op campercontact (sitecode 14969). Toch blijven ze trouw aan het France Passion-concept en is het overnachten gratis. Stroom is ook gratis, en water kan geloosd en ingenomen worden (geen drinkwater). François Bannwarth ziet zijn terrein dagelijks volstromen met campers, en terwijl we de wc-cassette legen vertelt hij ons dat we toch beter landbouwgif kunnen gebruiken.
Hij koopt voor 50 cent per kilo, da’s heel wat goedkoper dan ‘dat blauwe spul’. Bannwarth houdt wel van creatieve oplossingen, getuige zijn geïmproviseerde wc-loosplek middenop het terrein. Je kunt je er bedenkingen over hebben. Bij een glas wijn vertelt hij dat hij geen toeristenbelasting hoeft af te dragen, en dat kan wel tot ergernissen leiden van campings in de buurt. Wel moet hij een bijdrage betalen aan France Passion om in de gids vermeld te worden. We laden met plezier een doosje wijn in de garage.
Lieve camperaars,
Leuk jullie blog te volgen, mooie belevenissen in Frankrijk. We begrijpen wat jullie bedoelen er zoveel moois te ieder in Europa.
Maar mijn vraag is ons frans is niet zo goed. Een klein mondje. De plaatsen die julie aandoen via die Franse gids is dat ook te doen met weinig kennis van de Franse taal?
Een warme groet van marion
Hoi Marion,
Nou, ons Frans is ook niet veel meer dan van de middelbare school, maar met die gastheren en -vrouwen van France Passion kun je meestal wel goed overweg. De vriendelijkheid van deze aardige mensen helpt daarbij! In Eguisheim, bij Bannwarth, zul je verrast zijn: de wijnboer spreekt minsten zes talen. Dank voor je reactie!
Trouwens Marion: in de gids van France Passion staat ook aangegeven of de gastgevers ook andere talen spreken, dus daar zou je op kunnen selecteren!
Knappe blog!! Wij zijn vorig jaar naar Portugal geweest met de camper. Dit jaar wordt het Frankrijk, bij het zoeken naar locaties kwam ik deze blog tegen.