We zijn weer thuis, en hebben onze mooie Amerikareis kunnen laten bezinken. Voor wie overweegt om ook een keer mee te doen aan een wegbrengactie, of denkt aan ‘gewoon’ een camper huren in de VS, hebben we wat van onze ervaringen en inzichten op een rijtje gezet.
Struisvogelkussen voor onderweg
Slaapcoach.nl, leverancier van het Ostrich Pillow, had ons een exemplaar van dit kussen meegegeven om te testen in vliegtuig en camper. Afgezien van het feit dat je natuurlijk volkomen voor paal zit met dit gevaarte om je hoofd, is het ons wel bevallen. Vooral tijdens de nachtvlucht terug was het fijn. Je zit in je eigen universumpje, zonder dat je het benauwd krijgt, en zelfs bij behoorlijk turbulentie had je hoofd ondersteuning.
In de camper hebben we het kussen sporadisch gebruikt, omdat je toch vooral naar buiten wil kijken. Maar ook daar werkt het wel goed, je kunt je goed afsluiten van de omgeving en even wegdutten.
De camperverhuurder, Road Bear
Road Bear is een van de grote camperverhuurders in de VS. De campers zijn nooit ouder dan twee jaar, en de uitrusting is compleet. Als je zoals wij meedoet aan een wegbrengactie, is de camper natuurlijk gloednieuw.
Road Bear is ooit opgericht door twee Zwitsers, en het wapen van de stad Bern vind je terug in het logo van het bedrijf.
Er werken veel niet-Amerikanen bij Road Bear; wij werden in Chicago begeleid door een Nederlander en een Duitser, wat natuurlijk heel makkelijk was qua taal. Onze ervaring is dat Road Bear wat betreft organisatie en logistiek alles goed voor elkaar heeft, ons enige kritiekpuntje is dat de communicatie wel wat vriendelijker zou kunnen. Wij vonden ze nogal bits, onder veel dreigementen word je op pad gestuurd. Ze zouden tussen alle ge- en verboden door ook een keertje kunnen zeggen: “Have fun!” Maar misschien zijn wij overgevoelige Nederlanders hoor. Een andere grote speler bij camperwegbrengacties is El Monte.
Reisgids
Het goedkope gidsje Route 66 van Lonely Planet blijkt erg handig bij de voorbereiding en ook ter plekke hebben we het vaak geraadpleegd.
De camper, Leprechaun
Onze camper was ruim 7 m lang en 3,6 m hoog. Voor Amerikaanse begrippen een compacte camper, maar met zijn 5 ton zouden we er in Nederland met een rijbewijs B niet mee mogen rijden.
Hij was nieuw, ruim en comfortabel, met veel kastruimte en compleet met tv, magnetron en usb-laders. En natuurlijk de basics als gasfornuis, koel-vriescombinatie, boiler en kachel. We hebben bijzonder genoten van het betrekkelijk grote badkamertje: hier hoef je niet een halve acrobaat te zijn om je te kunnen douchen en afdrogen. En ook de slide-out was fantastisch: met een druk op een knop schoof ruim twee meter eethoek en kledingkast zo’n halve meter naar buiten en werd er zo veel extra ruimte gecreëerd dat Martijn een elke avond een klapstoeltje neerzette om relaxed te zitten – hij vond de bank niet prettig. Ik vond hem oké.
De camper had twee minpuntjes. Ten eerste was hij door zijn ontwerp, een grote rechthoekige vorm, heel windgevoelig. Dat resulteerde niet alleen in zwalkend weggedrag, maar het maakte ook veel lawaai. De benzinemotor draaide als een zonnetje, het was de rijwind die kabaal veroorzaakte. En een meer aerodynamische vorm had waarschijnlijk ook wel positieve invloed gehad op het brandstofgebruik, want 1 liter op 3,5 km is toch wel bar. De brandstofprijzen zijn dan wel een stuk lager dan in Nederland, maar je ecologische voetafdruk wordt erg rap een maatje meer. Het andere minpuntje: hij was zo lelijk! Of je iets mooi of niet mooi vindt is natuurlijk een kwestie van smaak, maar onze smaak was dit dus niet. Met de buitenkant hadden we geen probleem, ’s lands wijs ’s lands eer en zo, maar binnen kostte het iets meer moeite om te wennen. We hadden een roodgeruit tafelkleedje meegenomen, eigenlijk bedoeld als hygiënische oplossing voor picknicktafels buiten, maar dat hebben we continu binnen gebruikt. Als tegenwicht tegen al het donkere gefreesde fineerhout, de gevlamde vloer en de bruin-beige gordijnen. Dat hielp. Naast lelijk was hij ook nogal nonchalant afgewerkt. Overal lag nog zaagsel, de kit zat op plaatsen waar je geen kit verwacht en ik heb kleding opengehaald aan een scherp randje van de bank.
De uitrusting van de camper
Zoals gezegd, de uitrusting was (bijna) compleet. Potten en pannen, servies, bestek, koffiezetapparaat, broodrooster – alles was er. Ook dingen als een schaar en zaklantaarn. En een bezem en stoffer en blik. In de goodiebag die werd uitgereikt zaten spullen als afwasmiddel, schuursponsje en keukenrol. In Las Vegas kwam zelfs een andere campinggast bij ons een kurkentrekker lenen, want zijn camper had die niet, en hij had gehoord dat de Road Bears alles aan boord hebben. Wat we wel hebben gekocht:
- afdruipmatje voor de afwas
- plastic bekers die in de bekerhouders passen (de mokken en glazen passen er niet goed in)
- werkhandschoenen om het elektriciteitssnoer op te bergen
- thermosfles om onderweg snel oploskoffie te maken
- haarföhn (niet aanwezig op campings)
Beddengoed en handdoeken werden bijgeleverd, alles in stemmig donkerblauw. Twee grote dekbedden met overtrekken, twee onderlakens, twee kussens met vier slopen (wit onder en blauw boven) en een molton (wit), twee grote handdoeken en een aantal kleine. Geen theedoeken. Twee dekbedden was handig, want bij kou kon je lekker onder een dubbele laag slapen. Toen het ’s nachts iets warmer werd hebben we één dekbed opgeborgen. De lakens stonken de eerste nacht, maar die lucht vervloog. De handdoeken waren nieuw, droogden niet en pluisden enorm. Waardeloos dus, na het afdrogen was je helemaal klam (vanwege niet-drogen) en blauw (vanwege pluis). We hadden zelf oude handdoeken, theedoeken, gele vaatdoekjes (die waren wel nieuw, trouwens) en kussenslopen meegenomen, die we na gebruik hebben weggegooid. Dat was heel praktisch. We waren van plan om onderweg nog een lekker zacht souvenir-fleecedekentje te kopen, maar de leuke waren belachelijk duur en de goedkope niet goedkoop en wel lelijk. Dus qua voortschrijdend inzicht: voortaan nemen we een simpel fleeceje mee.
Wassen en drogen
Op alle door ons bezochte campings waren professionele wasmachines en drogers. Je moest betalen met kwartjes, maar niet overal hingen wisselautomaten – en je hebt behoorlijk wat kwartjes nodig. In Las Vegas ontmoetten we een Amerikaanse die het hele jaar door spaarde en een tupperware bakje vol kwartjes had en die graag met ons wilde delen, heel schattig. Maar zulke Samaritanen zie je niet dagelijks. Bij sommige campings kon je waspoeder in porties kopen, in supermarkten waren alleen grote verpakkingen verkrijgbaar. Als we nog een keer gaan, zou ik zelf een kleine hoeveelheid waspoeder meenemen. De machines zijn wel groot, dus je kunt een flinke hoeveelheid in één keer wassen. Er is overigens geen droogrekje in de camper en wasknijpers ontbreken ook.
Eigen paklijst
Wat je op je paklijst zet, is natuurlijk grotendeels persoonlijk. Maar wat we iedereen aanraden: verloopstekkers. Wij hadden er twee, en hebben ze allebei gebruikt, voornamelijk voor het opladen van iPad, camerabatterijen en telefoons. (Tijdens het rijden kun je laden via een usb-ladertje, en als je aangesloten staat op het elektriciteitsnet via de vaste stroom.) Verder hadden we de plastic eierdopjes en -lepeltjes uit onze eigen camper mee, maar dat is heel persoonlijk en misschien een tikkeltje overdreven. Wat we echt misten: mutsen en handschoenen. Die hadden we beslist mee moeten nemen.
We hebben net een wegbrengcamper geboekt van Chicago naar Vegas, in februari al. Dus nog een stukje kouder dan toen jullie gingen… We hebben er veel zin in! Handig om te lezen wat we kunnen verwachten, dankjewel.
Leuk om jullie verslag te lezen! Wij vliegen as maandag naar Chicago om een Cruise America camper weg te gaan brengen naar San Francisco.
Deze camper is ook winterklaar gemaakt, maar ik lees dat dat jullie als het niet vriest de afvoerslang aanklikken en aansluiten op het waterleidingnet (city water).
Konden jullie het toilet en de douche dan ook gebruiken?
Is dit mogelijk zonder de camper bij een garage te laten doorpoelen, zoals aangeraden wordt? Alvast bedankt voor jullie reactie!
Hallo Sandra,
Dank voor je berichtje! Onze camper was al in orde gemaakt (dewinterized), maar de watertank was wel leeg. Het bleek dus allemaal niet zo’n vaart te lopen. Wij hebben voornamelijk op campings overnacht, waar je de camper direct kunt aansluiten op waterleiding en riool. Als het koud was lieten we ons adviseren door de campingbeheerders, die wisten wel of het te koud was om aan te sluiten. De eerste dag hadden we geen water, maar later wel. Het gaat vooral om de kranen op de camping en de eigen aansluitslang van de waterleiding die gevoelig zijn voor vorst. Het tankwater in de camper bevriest niet zo snel, dat is zo’n massa. De volgende ochtend kun je dan wel alles in één keer lozen. (De wc heeft overigens een grote afvaltank, die hoef je niet dagelijks te legen. En omdat je die toch aansluit op het riool is dat geen probleem. Je loopt niet te sjouwen met een volle cassette.)
Je moet degene die je de camper uitlegt maar goed vragen hoe het allemaal zit. Onze ervaring is dat het online wat strenger en strikter wordt voorgesteld dan het in de praktijk blijkt te gaan. Maar hoe het met Cruise America zit, weet ik natuurlijk niet.
Heel veel plezier! (En zorg dat je wat te eten bij je hebt tijdens de busreis naar de camperfabriek. Pik desnoods een appeltje mee van het ontbijtbuffet.)
Leuk om te lezen over deze reis in Amerika. Ik denk er ook over om een camper te huren volgend jaar en door Amerika te reizen. Goede tip van die verloopstekkertjes, dat is iets wat je snel vergeet in te pakken!