De hoogste berg op het schiereiland Pilion heet… Pilion en is 1617 m hoog. Hij figureert in verschillende verhalen uit de Griekse mythologie. In een van die verhalen wordt verklaard waarom er zoveel centauren op het schiereiland woonden. Centauros, een misvormde, ongelukkige en eenzame man (zijn geboorte is weer een ander lang verhaal) amuseerde zich niet met mensen, maar met de wilde merries van de berg Pilion, waar hij graag rondzwierf. De ontembare en woeste nakomelingen die uit deze onnatuurlijke verbintenis uit man en paard voortkwamen, werden centauren genoemd (Uit: Mythos van Stephen Fry).
De bekendste centaur, Cheiron, was overigens geen nakomeling van Centauros, maar werd voor het gemak wel centaur genoemd omdat ook hij half man, half paard was. Cheiron was de leermeester van Askleipios (die van de geneeskunst) en Achilles (de held van Troje) en vele anderen, en was honderden jaren eerder geboren dan Centauros. Hij was het resultaat van een verbintenis van Kronos (vader van Zeus) die zich in een paard veranderde om een mooie Oceanide (ook weer zo’n mythisch wezen) te veroveren. Wat Cheiron dus de halfbroer van Zeus maakt, en een stuk hoger in de pikorde plaatst dan de andere centauren.
Je kunt weken op Pilion doorbrengen en dan heb je nog niet alles gezien. En wij hebben maar één dag. De uitzichtplekken op de camping zijn mooi, maar het is een minutieus gestuur om netjes te parkeren, dus we laten de camper lekker staan. (Er zijn beter bereikbare plekken, maar wie uitzicht wil, moet Manoeuvreren.) We pakken de fietsen, de Beixo en de Batavus, maar aangezien alleen de Beixo een (krachtige) e-bike is, zijn we gebonden aan de kust en kunnen we niet de bergen in.
Ons verste doel is Afyssos, een schattig dorpje met een fontein die nog door de Argonauten (mythische figuren, what else) zou zijn aangelegd.
Op de terugweg stoppen we in Kala Nera, waar we badschoentjes en een snorkelset kopen (hebben we die thuis op de vliering liggen? Ja. Zijn we die vergeten? Ja!) en lunchen met een Griekse salade.
In Griekenland bestaat, naast grote supermarkten, ook een dicht netwerk van ‘mini-markets’, kleine supermarktjes waar van alles wordt verkocht, en waar de groente en fruit vers en goedkoop zijn. We slaan onze slag in Kala Nera, en verbazen ons licht over de blikjes bier van een duidelijk Lidl-merk. Hm, zal wel. Ook komen we weer hier en daar een hond tegen. Wat dat toch is, met die loslopende honden? Vaak zijn ze duidelijk van iemand, want dan dragen ze een halsband en soms zelfs een belletje, en andere zwerven zo’n beetje rond. Ze zijn vriendelijk en zien er redelijk doorvoed uit, alleen een beetje smoezelig. Maar niet zielig. Misschien hebben we geluk, dat we geen zielige zwervers zien.
Onze nieuwe badschoentjes en duikbril bewijzen goede diensten als we gaan snorkelen bij de camping. Prachtige vissen, een zeekomkommer, en veel zee-egels, dat was een succesvolle aankoop.
Via het strandje van de camping is het een paar minuten lopen naar Kato Gatzea.
In Kato Gatzea zijn vooral veel terrasjes.
Maar ook een strandje en prachtig zeezicht.
Vandaag gefietst: ruim 20 km