Ons reisdoel vandaag is de Nortripplaats bij het museum Nordberg Fort in Lista. We willen dat museum en fort bezoeken – maar het museum is dicht, het zal ook eens niet. Mei is dus ECHT laagseizoen in Noorwegen. Gelukkig is de Nortripplaats wel toegankelijk.
De rit ernaartoe is weer zinsbegoochelend, zo mooi. De meren, fjorden, bossen, gekleurde huizen, schattige kerkjes en de lekker comfortabele wegen maken er weer een heerlijke reis van.
Flekkefjord, een dromerig kustplaatsje
In de havenplaats Flekkefjord parkeren we de camper op een openbare parking aan de kade. Er is een watertappunt voor boten, dus we maken van de gelegenheid gebruik ons water weer aan te vullen.
De Tollboden Bakeri, ook aan het water, schijnt befaamd te zijn voor zijn lekkere baksels en pizza’s, dus vandaag geen camperlunch, maar een uitgebreid broodje op een terras. Ja, klopt, het is lekker en ontspannen.
De Hollandse wijk: Hollenderbyen
In Flekkefjord is een Hollandse wijk, de Hollenderbyen. In de zestiende en zeventiende eeuw was er levendige handel met Nederland, en er kwamen zelfs Nederlanders in Flekkefjord wonen. In de negentiende eeuw was de haringvisserij nogal lucratief, en met het verdiende geld werden prachtige houten huizen gebouwd.
De Hollenderbyen is tegenwoordig niet alleen beroemd om zijn mooie huizen, maar ook om de street art van Noorse en internationale kunstenaars.
Er is ook een museum. Dicht.
Drank kopen
Hier in Flekkefjord proberen we uiteindelijk voor het eerst (en laatst) een Vinmonopolet uit, een drankwinkel van de overheid. Hier wordt alcoholhoudende drank verkocht vanaf 4,7 procent, zoals Belgische biertjes, wijn en sterkedrank. Het is niet echt goedkoop, maar ook niet zo duur als we verwacht hadden. Er staan veel bag-in-box wijnen, en die heb je al voor een tientje per liter. Gaat eigenlijk wel.
Nordberg Fort Museum
Op het terrein van het gesloten Nordberg Fort Museum zetten we de camper vlak bij de laadpunten voor elektrische fietsen. Pikken we stiekem wat stroom om telefoon en laptop op te laden. De vloerverwarming zetten we uit, zo zijn we dan weer wel.
De fortificaties van het Nordberg Fort zijn vrij toegankelijk. Het is een Duitse verdedigingslinie uit de Tweede Wereldoorlog, onderdeel van de Atlantikwall, bedoeld tegen een invasie van de geallieerden. Er waren hier wel Duitse soldaten gelegerd, maar van vechten kwam het niet, want, zoals bekend, de invasie was elders.
Omdat het hele fort met al zijn loopgraven en tunnels zo mooi bewaard is gebleven – en goed wordt onderhouden – is het cultureel erfgoed. Het is een belevenis om overal doorheen te lopen, zeker omdat het ook nog eens loeihard waait.
We beklimmen ook de schapenheuvel waar de Duitsers afweergeschut hadden geplaatst. Bij het bouwen van dit gedeelte hebben ze slim gebruik gemaakt van het terrein: ze volgden de lijnen van de rotsen met hun steen en beton, zodat het gebouw vanuit de lucht niet als zodanig herkenbaar was.
We genieten pijlsnel van het weidse uitzicht en laten ons dan weer de heuvel afwaaien.
Molens van Hervoll
De wind gaat uiteindelijk liggen zodat onze avondwandeling langs de kust dankzij de schitterende omgeving en de laagstaande zon zowaar een lieflijk karakter krijgt. We groeten de schaapjes en bekijken twee oude watermolens.
In Lista wordt al duizenden jaren graan verbouwd, en langs de steile beek tussen Hervoll en de zee stonden vroeger veertien watermolens om het graan te malen. De twee die bewaard zijn gebleven waren tot 1964 in gebruik.
Vandaag gereden: 128 kilometer
