Flagstaff en Sedona: Hipsters en hippies

Het kunstenaars- en hippiedorp Sedona ten zuiden van Flagstaff schijnt het bezoeken waard te zijn, dus gaan we op pad. Maar met ons ook veel andere mensen. Het is hier Spring Break, voorjaarsvakantie, vandaar. De weg naar Sedona voert door prachtige kloven en we dalen naar 1326 meter, wat best prettig voelt. Ik had me nooit gerealiseerd dat het Coloradoplateau, waar we nu zijn, zo hoog ligt. De zakken chips in de winkel staan op knappen, zo laag is de luchtdruk hier op ruim 2100 meter.

De parkeerplaatsen bij uitzichtpunten zijn vol door de drukte, en zo’n camper prop je er niet even tussen, dus we gaan meteen door naar Sedona. Het hele stadje ademt natuurschoon (dat uitzicht, die bergen!), kunst en new age, en toeristen lopen genietend alle galerietjes, winkeltjes, restaurantjes en touroperators af. Je kunt hier van alles ondernemen: jeepsafari’s, helikoptervluchten, paardrijden en zelfs ballonvluchten en kristalreadings. Maar de proppers van de toers zijn iets te opdringerig, dus je moet oogcontact vermijden. Tenzij je natuurlijk wel iets wil boeken. Maar dat willen wij niet.

Op de terugweg weten we een plekje te bemachtigen op een parking, waar je kunt genieten van indrukwekkend uitzicht en bij kraampjes van indianen eigengemaaktje sieraden kunt kijken en kopen.

Terug in Flagstaff bellen we even met de helpdesk van Road Bear, want er brandt een oranje lampje op het dashboard, en er ligt geen autohandleiding in het handschoenenkastje dus we weten niet wat het betekent. Gelukkig valt het mee, het heeft iets te maken met ontsnappende brandstof omdat de dop niet goed op de benzinetank zou zitten. Maar die zit wel goed, dus we kunnen gewoon doorrijden, het lampje gaat vanzelf uit. Of niet, maar dat geeft dus niet.

In Flagstaff berijden we het traject van de oude Route 66, nemen een kijkje in het station annex bezoekerscentrum en dwalen door de hippe stationsbuurt, waar we bij een hipsterpopcorntentje een vermogen neertellen voor een zakje caramelpopcorn, maar die smaakt dan ook hemels.

Terug op de camping zien we op tv twee gepensioneerde senatoren de grond gelijk maken de Trumpregering. Ha, die oude bazen zeggen lekker wat ze vinden, hoeven niet voor hun carrière te vrezen. Dan volgen nogal sombere weersvoorspellingen voor morgen in het Grand Canyongebied. Hm. We hebben midden in het Nationaal Park op een natuurcamping een overnachting geboekt (al twee maanden geleden, die plekjes zijn snel weg) en volgens planning gaan we aansluitend naar Las Vegas. We hebben geen ruimte in ons programma voor veranderingen. Even afwachten maar, het weer kan hier van kwartier tot kwartier omslaan. Tegen de tijd dat we gaan slapen sneeuwt en onweert het, dus Martijn waagt zich naar buiten om het water af te koppelen. Zo stoer.

Gereden: 75 mijl, ca. 120 km