Engelandreis 4 – Jurassic Coast tot in de lantaarnpalen

Burley – Moortown, Tavistock (Devon), 234 km

Naast ons weilandje lopen een stuk of wat eenden in een eigen tuintje – en wat voor eenden. Ik ben in love, zo ontzettend grappig zijn ze. Ze zijn heel lang, en heel actief: ze lopen volkomen simultaan door hun gebiedje.

Indian Runners

Ik whatsapp wat foto’s naar de kinderen en dan gaan we op zoek naar iemand om onze 2 pond stroomgeld te betalen. Gelukkig loopt er een man met een kruiwagen rond; ook hier weer die twijfel: is het zomaar een medewerker, of de baas zelf? Het blijkt de baas zelf te zijn, in het bezit van de sleutel van het winkeltje zodat we nog wat flesjes cider (à 2,50) kunnen kopen. Op mijn verliefde opmerking over zijn ducks, vertelt hij dat het de ‘Indian Runners’ van zijn vrouw zijn, loopeenden uit Indonesië, die zich groepsgewijs voortbewegen en zelfs gebruikt worden voor wedstrijden met herdershonden: ze kunnen net als een schaapskudde over een bepaald parcours gedreven worden. ’s Nachts doet hij ze overigens naar binnen, want er lopen hier een aantal vossen rond die niet vies zijn van een eendenboutje.

Wegrijden bij de Cider Farm

En of we die beer gisteren hebben gezien, het mannetjesvarken? Die was niet op weg naar de butcher, maar naar een date. Hij had de twee zeugen hier gedekt, en moest op stel en sprong weer terug naar zijn eigenares, wier zeug tochtig was geworden. Werk aan de winkel dus. En wij gerustgesteld, het varken mag voorlopig nog van zijn leven genieten.

Richting westen stoppen we op de parkeerplaats ‘Smugglers Street’ om nog wat landschap en loslopende paarden vast te leggen. Maar helaas, de enige paarden die we zien zijn ver weg, op een net afgebrand terrein – niet zo fotogeniek dus. Maar met een beetje bewerken wordt het toch een aardig plaatje.

In de kustplaats Lyme Regis kun je met de camper het best parkeren op Charmouth Road Car Park, een ruime parking with a view. Er is een trap met 114 steps naar zeeniveau, maar wij gaan het stadje in – voor een uurtje, wat natuurlijk weer veel te kort is.

Lyme Regis ligt aan de Jurassic Coast en ademt een en al fossielen. Er zijn musea aan gewijd, en ze zijn los te koop in winkeltjes en bij de VVV, en zelfs de lantaarnpalen zijn vormgegeven met een twist van ammonieten.

Het badplaatsje doet heel ‘Engels-badplaatsje-achtig’ aan. Zon, zee, strand, fish and chips, meeuwen en vrij veel roze welgedane etende gezinnen.

Ons volgende reisdoel is Tavistock, maar twijfelen over de route: de kortste (en mooiste) weg loopt door het Dartmoor National Park, maar we vertrouwen de weggetjes niet – zijn eigenlijk bang om onszelf klem te rijden. Het is natuurlijk heel schilderachtig, die door heggen omzoomde wegen, maar die heggen zijn soms eeuwenoud, en geen heg meer, maar een flinke aarden wal begroeid met allerlei groens, met dikke stammen en takken en een meter of drie-vier hoog. Echt, je kunststof campertje is geen partij voor dit haaggeweld. Maar hier biedt de routegids van Mike Bisschops uitkomst: zijn vrouw en hij zijn fervente wandelaars en zij wilden Dartmoor graag ontdekken, maar “We merkten al snel dat we er met de camper weinig te zoeken hadden. Alleen de B3212 die het gebied diagonaal doorkruist […] en de oost-westverbinding B3357 van Ashburton naar Tavistock zijn enigszins geschikt voor grotere campers. Alle andere wegen die we probeerden, waren soms zo smal dat we bang waren vast te lopen.” (pag. 73)  Dat is handig, iemand die het al voor je heeft uitgeprobeerd! We wagen het erop, en het gaat goed. De Engelsen hier zijn uiterst beleefd in het verkeer, dus iedereen wacht op iedereen om te kruisen op smalle stukken. Bij Postbridge langs de B3212, met een middeleeuwse voetgangersbrug (‘Clapper Bridge’) en een iets jongere driebogenbrug voor wegverkeer, drinken we een kopje thee op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum en maken we enkele foto’s.

We willen weer eens op een camping staan en volgen hierin de keuze van zowel Mike Bisschops als de NKC Engelandreis: Langstone Manor Holiday Park, nog net binnen de parkgrenzen. De vriendelijke uitbaatster heet Jane, en we raken naar aanleiding van een NKC-vlaggetje achter de receptie aan de praat over de NKC-rally die hier tot haar vreugde binnenkort langskomt. Jane wijst ons waar we een mooie avondwandeling kunnen maken, maar dat redden we niet voor zonsondergang. Wat wel nog lukt is een glas cider in de zon (ben je Jillz gewend? Dit is echt heeeel anders. Jillz is een barbie, deze Burley-cider is zo’n Deadliest Catch visser uit Alaska).

Tijdens de afwas raken we aan de praat met een Engelse medecamperaar die hier een seizoensplaats heeft. Zij adviseert ons om als we toch naar Tintagel gaan, ook Boscastle mee te pakken. Doen we!

Voorzieningen Langstone Manor Holiday Park

Het is een prachtig in de heuvels gelegen camping (smalle toegangsweg, maar goed te doen), met in terrassen aangelegde staplaatsen met elk een picknicktafel. Heel complete facilities: naast keurig sanitair, inclusief haarföhn en vloerverwarming zijn er ook wasmachines, drogers, een centrifuge, strijkbout en –plank, wasparasols, een hondendouche, en qua eco zonnepanelen en ver doorgevoerde afvalscheiding. Er is een bar waar je ook een avondmaal kunt krijgen, hebben wij niet gedaan. Wij betaalden € 25,14.