Duurzaam camperen, kan dat? We denken van wel: niet te grote afstanden rijden, verstandige keuzes maken in eten en drinken, overnachten op locaties waar mensen zelf ook duurzaam (proberen te) zijn en activiteiten ontplooien die jou én de omgeving blij maken.
Niet te veel kilometers maken: Holland Norway Lines
Niet te veel kilometers maken, en dan naar Noorwegen willen? Kan best, want sinds april 2022 vaart de nieuwe rederij Holland Norway Lines tussen Nederland en Noorwegen. Met een beetje goede wil kun je Noorwegen ons nieuwe buurland noemen, er zit alleen een stukje Noordzee tussen.
Als we dan in Noorwegen met een Noorse camper op pad gaan en alleen in het zuiden blijven, kunnen we de kilometers in de hand houden. Zuid-Noorwegen is fantastisch, en waarom zou je naar de Noordkaap willen gaan, als er ook een schitterende Zuidkaap is? Oké, de Noordkaap spreekt natuurlijk tot de verbeelding, maar Lindesnes, de Zuidkaap, ziet er op foto’s dan weer een stuk gezelliger uit.
Duurzaam overnachten: Nortrip
Qua overnachtingslocaties kiezen we voornamelijk voor Nortrip, een concept dat we al kennen van France Passion en Britstops. Je koopt een lidmaatschap voor een jaar en via een app en/of papieren gids zoek je overnachtingsplaatsen uit van aangesloten bedrijven. Je mag als gast gratis overnachten, terwijl je uit erkentelijkheid bijvoorbeeld een hapje eet als het om een restaurantje gaat, of wat lokale producten koopt mocht je bij een boerderij staan. Veel Nortrip hosts zijn hartstikke duurzaam bezig, zonder dat het er dik bovenop ligt. Zo ben je dubbel duurzaam: zowel de overnachting als de gekochte etenswaren kunnen meestal de toets der klimaatkritiek glansrijk doorstaan.
En duurzame activiteiten? Dat gaat ons vast wel lukken.
‘Master Romantika’
Voor de overtocht naar het Noorse Kristiansand gaan we aan boord van MS Romantika van Holland Norway Lines. Later zullen we een praatje maken met kapitein Mark Rolie, die de naam van zijn schip maar zozo vindt. “De aanspreekvorm van een kapitein is in het Engels ‘master’. Dat betekent dat ik de telefoon aanneem met: ‘Master Romantika’. Hm.”
Cuxhaven in plaats van Eemshaven
Onze opstapplaats is in de haven van Cuxhaven in Duitsland, best een eind weg van het Groningse Eemshaven, waar de Romantika eigenlijk zou moeten vertrekken. Maar zoals dat gaat met een piepjonge rederij, je kunt alles wel plannen en regelen, maar soms loop je vast in de harde realiteit. In het eerste jaar had HNL een vaste ligplaats gehuurd in Eemshaven, terwijl na dat jaar een eigen kade beschikbaar zou komen. Dat liep anders en voor elke aan- en afvaart moest opnieuw een plek gereserveerd worden, wat niet altijd lukte. Maar, zoals dat ook gaat met een jong bedrijf dat bruist van enthousiasme en ondernemingszin, voor elk probleem verzin je weer een andere oplossing en HNL besloot vanaf april uit te wijken naar Duitsland. Eerst naar Cuxhaven aan de Elbe, want daar zijn ze internationale ferry’s gewend en was het papierwerk snel in orde, en vanaf 1 juni 2023 naar Emden. Emden ligt niet ver van Groningen, net aan de andere kant van de Eems.
Ons geplande duurzame treinreisje naar Eemshaven verruilen we voor bijna 400 autokilometers naar Cuxhaven – wij zijn ook best flexibel. Alles is ter plekke goed geregeld met parkeerwachten en shuttlebussen en we krijgen ieder een kaartje dat fungeert als de sleutel van onze hut en waarop staat wanneer we terecht kunnen in het buffetrestaurant voor diner en ontbijt.
Comfortabel schip
HNL huurt de Romantika van rederij Tallink uit Estland. Het schip is oorspronkelijk gebouwd voor de Baltische zee, maar doet het op de Noordzee ook goed. Het is bijna 193 meter lang en 29 meter breed. Gebouwd in 2002 doet het een klein beetje gedateerd aan, maar het is comfortabel en onze hut ziet er goed uit. En er is een thermostaatkraan in de douche. “Duurrrzaam”, zeggen we tegen elkaar en besluiten dan dat we die duurzaamheidskaart voorlopig even laten liggen, anders gaan we onszelf irriteren.
Op de brug van de Romantika
We mogen naar de brug om daar de afvaart van het schip mee te maken. Er zijn nog wat mensen die dit gelukje hebben, onder wie iemand van het horecateam die met haar opa (oud-zeeman) en oma op pad is. Of het leuk is om op zo’n schip te werken, vragen we haar. En dat beaamt ze. Het personeel komt vanuit de hele wereld en het is een geweldige club mensen. Het leukst vindt ze het als er lekker veel passagiers aan boord zijn. “Maar een leeg schip heeft ook wel wat. Soms spelen we verstoppertje, nou, dat is echt een uitdaging.”
Topboot
Kapitein Mark ‘master Romantika’ Rolie is heel enthousiast over zijn schip. “Het is een topboot, hij vaart goed. Daar kan veel verschil in zitten. De Noordzee kan venijnig zijn, met een korte golfslag waar je echt inknalt, terwijl je op de oceaan een lange golfslag hebt waar je bovenop deint.”
Maar vandaag houdt de Noordzee zich koest en als we wegvaren van de kade moeten alle bezoekers even uit de weg, zodat de kapitein, de eerste stuurman en de Duitse loods vanaf de brugvleugel de afvaart in goede banen leiden. De Romantika verwijdert zich zijwaarts van het land. “Eén meter, drie meter, tien meter”, klinkt het (maar dan in het Engels). Over de uitgestrekte Elbe varen we naar de Noordzee.
Onderweg gebruikt het schip twee van de vier motoren. We hoeven niet zo hard, en bovendien scheelt het een slok brandstof om zo rustig te gaan. (Duurzaam, denken we allebei, maar zeggen het niet hardop.)
Over duurzaamheid gesproken, gedacht, in ons geval, voor HNL is dat een speerpunt. Er zijn plannen voor een ferry op groene waterstof in de nabije toekomst, vertelt kapitein Rolie. “Het is niet rendabel een bestaand schip om te bouwen, het moet echt een nieuwe ferry zijn. Maar dan moeten we nog even flink doorverdienen om hierin te kunnen investeren.”
We varen 15,3 knopen, een kleine 30 kilometer per uur, maar als de loods van boord gaat, moet het schip even “terug naar zeven knoopjes”, aldus kapitein Rolie. Er komt een bootje langszij en de loods springt er via een touwladdertje op. Niet te geloven.
Nog even wat getallen: HNL stelt een maximum van 1500 passagiers. Meer kan wel, maar dan moet er ook meer personeel aan boord zijn, bovendien is het veiligheidsplan op 1500 gasten gebaseerd. Vandaag zijn er 1200 passagiers en 132 bemanningsleden aan boord en – een tweede stuurman checkt een beeldscherm – het schip weegt op dit moment 18.773 ton.
De kapitein is óók een camperaar
Voor ons is deze trip de eerste keer Noorwegen. Mark Rolie is er al vaak geweest, als kind al ging hij geregeld met zijn ouders met een ferry naar Noorwegen. “Noorwegen is gewoon een tof land.” Dat, én de tv-serie Love Boat, heeft zijn liefde voor het zeemanschap aangewakkerd. Hij is hier helemaal op zijn plek. “Je doet alles zelf, dit is de Champions League van het varen. Een cruiseschip? Ik moet er niet aan denken, dan doe je op de brug alles met een joystickje, zo suf.” We vergeven hem zijn Champions-League-cliché, helemaal als hij vertelt dat hij ook camperaar (en NKC-lid) is, en graag wildkampeert in Noorwegen. “We hebben een Mercedes Viano, met hefdak.” En een wc’tje? “Nee hoor, wij hebben een schep.”
Twee kapiteins op het schip, één hut
Als kapitein Rolie ons weer naar het passagiersgedeelte van het schip brengt, mogen we nog een blik werpen in zijn hut, die letterlijk naast de brug is gesitueerd. Hij deelt de kapiteinshut afwisselend met de andere kapitein – ze werken drie weken op, drie weken af. Het verblijf bestaat uit een woon/werkkamer en slaapkamer. ’s Nachts wordt het schip bestuurd door een paar tweede stuurmannen, en kunnen de eerste stuurman en hij gewoon slapen. “Als er iets is, ben ik er meteen.” Helemaal onder in het schip is een gym voor de bemanning. “Dat is geen overbodige luxe voor mij, want iedereen loopt eindeloos door de gangen over dit schip, behalve ik.”
Grande Buffet
Er is een à la carte restaurant, een ‘Fast Lane’ voor snacks én er is het Grande Buffet. Wij zijn buffetmensen, vinden het heerlijk om voortdurend heen en weer te lopen en van alles uit te proberen. We zitten in de eerste shift die start om 17.30 uur, en dat is fijn, want dan is het nog niet vol. De mensen van 18.30 uur moeten zoeken naar een vrij tafeltje – omdat zo veel mensen van de eerste shift nog aan het eten zijn. Drankjes kun je zelf tappen, ook wijn en bier. Alleen sterkedrank en alcoholvrij bier moet je halen bij de bar – waarbij je voor de sterkedrank wel moet betalen.
We eten te veel, struinen nog wat rond op het schip, scoren een zonsondergangetje en gaan naar onze hut. Daar kunnen we Nederlandse televisie kijken. We doen het niet, maar het kán wel.
