The Blue Mountains heten zo vanwege de etherische eucalyptusolie die vrijkomt uit de bomen en in de morgenstond zorgt voor een blauwig waas over de bergen. Wij vinden dat wanneer je rondloopt de hoofdkleur eigenlijk toch vooral groen is, van het regenwoud. Alle bergen zijn blauw als je in de verte kijkt, ook de Alpen. Maar nu zijn we weer van die kritische kniesoren – gewoon genieten!
De bergen zijn tussen de 600 en 1200 meter hoog en het hele National Park is 2690 vierkante kilometer groot. Er is gigantisch veel te doen, maar gelukkig zijn een aantal bezienswaardigheden geconcentreerd rondom Katoomba en kun je in een dag veel beleven zonder het gevoel te hebben dat je iets mist.
We starten met Scenic World, dat de Jamison vallei en de bergen eromheen omvat. Met een dagpas kun je onbeperkt gebruik maken van twee kabelbanen en een kabeltrein en rondwandelingen maken over de boardwalk in het regenwoud in de vallei. De comfortabele wandelpaden met uitzichtpunten langs de hellingen zijn vrij toegankelijk. Verder zijn er ook hikes uitgezet door het bos, maar die laten we voor wat ze zijn.
Onze eerste vervoermiddel is de Scenic Cableway, een kabelbaan waarmee je in een grote cabine (84 passagiers) 545 meter vrij steil afdaalt naar de Jamison Valley. Beneden in deze vallei kan regenwoud groeien omdat de planten en bomen over voldoende water beschikken en beschermd zijn tegen de droge westenwind. Hoger op de hellingen groeit ‘droog bos’, waarbij de bladeren minder groen en sappig zijn.
Scenic Cableway van buiten 
en van binnen
In de vallei loopt the Scenic Walkway door het regenwoud die met zijn 2,4 km de langste verhoogde boardwalk in Australië is – Australiërs houden wel van records, de kabelbaan van zojuist is de grootste van Australië.
We hebben geluk, want er is een openluchttentoonstelling in het regenwoud met speciaal voor dit doel vervaardigde kunstwerken. Wij vinden de kwaliteit nogal wisselend, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van smaak. Vooral als het past, verrast of contrasteert in de omgeving vinden we het mooi. Maar het materiaal moet de omgeving niet aantasten. Martijn loopt erg te mopperen over een waterval van plastic.
Het grappige eraan is dat het er best echt uitziet, maar minder grappig is dat je nu al ziet dat het plastic aan het verslijten en verbrokkelen is, waardoor zich kleine snippertjes verspreiden. Dat krijgen ze nooit goed opgeruimd. En dat terwijl de hele expositie dubbel en dwars eco zegt te zijn.
Maar van andere kunstwerken worden we juist weer extra vrolijk, dus uiteindelijk slaat de balans positief door.
Alternatief blauw in the Blue Mountains 
Meterslang uit elkaar geregen t-shirt 
(…) want het pulseert door elektrische stroom
Het leukste vinden we Roodkapje, omdat deze de boel omdraait en geestige reacties oproept. De kunstenaars vroegen zich af: wat gebeurt er als Roodkapje terugkeert naar het bos als jager in plaats van prooi? Het is een creepy beeldje met een hoofd dat sinister ronddraait. Een groepje Japanse jongeren ziet het rode figuurtje en begint enthousiast te kwetteren met als enige herkenbare woord ‘horror’. Resoluut pakt een van hen zijn telefoon en zoekt een dreigend muziekje op. Als de kunstenaars dit eens konden zien…!
Het regenwoud wordt nu heel voorzichtig behandeld, maar dat is niet altijd zo geweest. Tussen 1880 en 1930 werden hier zo’n 40 kolenmijnen geëxploiteerd waarvan nu nog bijna 100 km tunnel in de kliffen resteert. De erts werd omhoog vervoerd met een steil kabeltreintje, dat na 1930 werd omgebouwd voor toeristische doeleinden.
Beeld van een Welshe mijnwerker met zijn ‘pit pony’ 
Oude versie van toeristentreintje
Wij verlaten het regenwoud met de Scenic Railway die het hoogteverschil van 200 m in enkele minuten overbrugt. Naar eigen zeggen is het de allersteilste kabeltrein in de wereld (122%). Steiler dus dan de Stoosbahn (110%) die we vorige zomer in Zwitserland bezochten? Die claimt ook de steilste te zijn. Grappig detail: dit treinstel is ook gemaakt door het Zwitserse Garaventa.
Scenic Railway dalstation 
Scenic Railway bergstation 
Passagiers stappen uit en in
Het is best een opluchting om boven te arriveren, want beneden in het regenwoud zijn geen openbare toiletten. Logisch natuurlijk, maar aangezien in Australië op de meest onverwachte plekken openbare wc’s staan, raak je verwend.
Ons volgende vervoermiddel is de Scenic Skyway, een kabelbaan die horizontaal boven de Jamison Valley tussen de kliffen heen en weer gaat. Wat betreft record: met 270 m hoogte de hoogste in Australië (en ook deze is van Zwitserse makelij (Doppelmayr)).
De cabine functioneert geruisloos, maar de Australische liftbediende maakt zelf heel overtuigende piepgeluiden van sluitende deuren. Niemand van de 84 passagiers lacht, alleen wij. En zijn collega.
Extra feature in deze cabine is de glasbodem, die zich pas onthult als je hoog boven de groene boomkruinen hangt.
Scenic Skyway binnen 
Glasbodem 
Scenic Skyway buiten
We lopen weer terug naar Scenic World Top Station over de Prince Henry Cliff Walk langs prachtige uitzichtpunten over de Jamison Valley en pal langs de Katoomba Falls.
Kedumba River 
Katoomba Falls
Op het uitzichtpunt van Scenic World drinken we koffie en raken we aan de praat met een 70+ echtpaar uit Sydney over het contrast tussen de klassenmaatschappij in Engeland en de egalitaire samenleving in Australië. “Ik kwam met mijn accent niet aan de bak in Londen, maar hier kon ik carrière maken”, vertelt John. Nu werkt hun zoon in Duitsland, wat ze niet zo gezellig vinden. “Maar voor Johns moeder was het indertijd erger”, zegt Sue. “Ik bezoek onze zoon regelmatig.” Ze reist dan in haar eentje door Europa met een camper. “Brussel is een ramp, wat een smalle straten! En zo veel eenrichtingverkeer!”
Uitzichtterras 
In de verte de Three Sisters
De rest van de dag rijden we met de camper door de Blue Mountains Region en bezoeken verschillende uitzichtpunten.
Bij het stadje Wentworth Falls zijn er twee: Jamison Lookout en Wentworth Falls (met waterval).
De waterval is even zoeken, maar we spotten hem.
Wentworth Falls Lookout 
Wentworth Falls Lookout met waterval
Bij het gezellige (maar nu erg drukke en niet-parkeerbare) plaatsje Leura gaan we naar de Sublime Point Lookout.
Sublime Point Lookout
We eindigen met Govetts Leap Lookout in Blackheath. Bijzonder mooi, maar wel een eind rijden.
Govetts Leap Lookout 
Met waterval 
Govetts Leap
Vandaag gereden: 55 km
Naschrift
Eenmaal thuis vragen we Ivan Steiner van de Stoosbahn wie nou echt de steilste heeft. Hij meldt dat de Scenic Railway (hij kent hem wel) volgens de definitie die op Wikipedia staat geen echte kabeltrein is, maar meer een diagonale lift. Een kabeltreinbaan heeft twee treinstellen die tegelijkertijd naar boven en beneden gaan en elkaar in het midden kruisen. Omdat ze elkaar ongeveer in evenwicht houden is er relatief weinig energie nodig om ze in beweging te krijgen. De Scenic Railway heeft slechts één wagen en één kabel, bovendien is het tracé maar 310 m. “Vergelijkbaar met een attractie in een pretpark”, besluit hij vilein.
